30 Kasım 2011 Çarşamba

SAÇMALAMAK İSTEDİM İŞTEEE!!!!!

Bugün saçmalamak istedim biraz...niye mi??? bilmem içimden geldi öylesine...belki de sıkıldım ...kurallardan...sınırlanmaktan....düşünmekten....düşünerek yaşamaktan....Yasamın sana isabet eden şeyler değil o şeylere karşılık senin ne yaşadığındır.Kaderin seçimlerindir.Seçimlerin ise sana kolay gelendir.

Ne önemi var ki kimliğimin...Herkes
kadar önemli ve herkes kadar önemsizim...VE ÖĞRENDİM Kİ; HAYAT İKİ SEÇENEK SUNUYOR:YA PAYINA DÜŞEN KADERİ PARLATACAKSIN YA DA ÖMRÜNLE İYİ GEÇİNMEYE BAKACAKSIN...

Okuması kolay anlaması zordur kelimeleri Melodilerine kulak verebilmeli insan cümlelerin...Rüzgarını hissedebilmeli okuduğunda...Göz yaşlarına dokunabilmeli...Herkes kendi hikayesinin kahramanı aslında
istese de istemese de.."
""sadeliği anlamak için bitkilere
iyiliği anlamak için hayvanlara
ve beni anlamak için kendinize bakin""
der     Yüce Kuvvet..

Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin, Sevilmek istiyorsan,
önce sevmeyi bileceksin, Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin.
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin. ..."
Farkında oLmalı insan...Bir damLacık sudan
yaratıLdığını farketmeli..Anne karnına sığarken,dünyaya neden
sığmadığını ve en sonunda bir metreLik yere nasıl sığmak zorunda
kaLacağını farketmeli..Henüz bebekken dünya benim dercesine avuçLarının
sımsıkı kapaLı oLduğunu,öLürkende aynı avuçLarın herşeyi bırakıp
...
gidiyorum işte dercesine apaçık oLduğunu farketmeLi..Ve ona göre
yaşamaLı. .

Her insanın sadece aynalara gösterdigi bir yüzü , kimseye söyleyemediği bir hüznü vardır..
Yüreğimdekileri anlatacak sözcükleri bulamıyorum.
Başka bir dil lazım, başka bir anlatım şekli, belki de kalp okumayı öğrenmek!

Suskunluklar içe dönük konuşkanlıklardır
Aklımızdan gecenler kalbimizden geçenleri boğar çoğu zaman
Birtek cümleye tutunarak dünyayla başa çıkılamaz
Belirsizlikler büyüdükçe cehennemleşir
Geleceğe ait düşüncelerimiz bugün neyi önemsediğimizi de ortaya koyar
En çok yalnız kaldığımız yerler en kalabalık olan yerlerdir

Paylaşıllmayan heyecan yutulmuş bir zehirdir
Elleri çok üşüyenler ruhları çok üşüyenlerdir
İçimizde kopan fırtınaların uğultusu duyulmaz
Sözler ancak gözlerden doğrulanır
içimizdeki kıvılcım heryeri aydınlatmıyorsa bir yanılsamadır
İçimizde bir yenilik filizlenmişse hep eskisi gibi olamayız bir daha
Yerimizde durmayı kutsayarak hiçbiryere yakınlaşamayız
Kapalı durmakta ısrar eden pencereleri duvardan saymak gerekir
Üzerinden atlamayı deneyemediğim engel mahkumiyetimi kesinleştirir
Vazgeçilmesi akla bile getirilemiyecek olan vazgeçilmezdir
Hayat basittironu karmaşıklastıran biziz
insan en çok kendinde kaybolur

Kaybetmekten korktuklarımız kazanmakta geciktiklerimizdir

NE ÖNEMİ VAR Kİ.. HİÇ.


" SENİ SEVİYORUM KOCACIMMM"

İyi ki varsın sevdiğim...
İyi ki benimsin...
Varlıklar içindeki herşeyim,
Yokluklar içindeki paha biçilmez servetimsin...
Daha önce hiç bu kadar gülmemişti yüreğim bu iki kelimeyi söylerken..
Dudaklarımla değil,
Adının harflerini tek tek kazıdığım yüreğimle söylüyorum;
Bu da nereden çıktı diyeceksiniz...İçimden geldi işte!!!!!...:)))))




18 Kasım 2011 Cuma

YİNE SONBAHAR!!!!!!!

Meçhullerin içinde kaybolup gidiyoruz sadece... Yeter ki, izlerin olsun bir yerlerde... Hatıraları süsleyen bir güzel edâ... Çoğu yerde yapıp gönderdiklerinden mesûldür ya insan... Bir tuhaf tedirginlik sarar her yanınızı... İçiniz üşür ayazda kalmışçasına... Neler bıraktım dimağlarda ve neler getirdik ardımızda...Güz yangını  denk düşer hep, nedense? Nedense yollar o an tıkanır gibi olur hep... Boğazınıza düğümlenen ne varsa, hep bir hıçkırığı büyütür koynunda... Ve ardından düşer sağanak halinde gelen yağmurlar toprağa... Issızlaşsa da yüreğiniz... Sonbahardır bu!...
Sonbahar hüznü çöküyor içime...Griyi severim ancak böyle birden grileşince ortalık içim bir garip oluyor işte.......Bu hayat çokk yoruyor o zaman beni...Sadece beni değil illaki...Ama ben kendimi çok yorulmuş,yaşlanmış ve bazen çaresiz hissediyorum...Hava çok kötü diye düşündüğümüz gün mutlaka bizim ruh halimizde kötüdür ve  mutsusuzdur....Zira mutluyken hava hiç kötü ve kasvetli gelmez insana...Grilik içinde yağan yağmurdan bile mutluluk duyarız..Yağmurla birlikte yağmak isteriz,gitmek isteriz olmak istediğimiz yere..Yağmur olmak...ne güzel istediğin zaman istediğin yere düşmek..Ama yağmur damlaları bile çarpar bazen cama ve ulaşamaz istediği yere.Tıpkı biz insanlar gibi..Neler hayal ederiz ve neler yaşarız hayat boyu...hep bir bilinmezlik içindeyiz. Küçük diye düşündüğümüz sorunlar zamanla kocaman olur devleşir altından kalkamayacak gibi oluruz kimi zaman..Sonbahar biz gibi, sonbahar yine bizim gibi... Her yıl daha bir yıpransa da solgun çehresi... Aldırmaz... Tebessümünü hiç eksiltmez...
Hayatta her şey aynadır, ya yüreğimize... Hiçbir şey içimizin yankısı değildir, sonbahar kadar...