İşte yine bir anneler günü daha geliyor.... Sensiz....Kocamannn 36 yıl... Sana sarılmayı, seni koklamayı, sana şımarmayı özledim anacığım.... Büyüdükçe daha çok arıyorum
seni..daha çok özlüyorum .....Keşke diyorum şimdi yanımda
olsa yatsam dizine ağlasam kucağında doya doya...Hiç
olmadı unuttuğum sesini duysam... Yıllardır sensizim. Biliyorum ki; yüreğin daima benimle, eminim beni hâlâ çok seviyorsun.Seni kaybettikten sonra bir insanın yaşamdaki en büyük desteğinin anne olduğunu daha da iyi anladım.Ben anne şefkatini doya doya yaşayamamanın verdiği eksikliği çok iyi biliyorum.Keşke annem yanımda olsaydı dediğim çok anlar oldu.İnsanların en sıkıntılı anlarında etrafında kimseler bulunmadığı anda yanlarında mutlaka anneleri vardır.Biliyorum sen bunu okuyamayacaksın, bilemeyeceksin..olsunn ben genede seninle konuşmak istedim işte...Küçücük bir çocuk gibi ... Sana yazdım ya bu yazıyı, ellerim titreyerek, gözlerim dolarak ve ağlayarak. Hiçbir abartma yok sözlerimde, eğer duyuyor, işitiyorsan gittiğin yerlerde. Yalnızca, sevgimi değil, sensizliğe alışamadığımı da bilmeni isterim.Alışamadım ya, alışmak ta istemiyorum hani !.. Zor geliyor ölüm, zor geliyor sensizlik !.. Tüm dünya herkes annesinin “anneler gününü” kutlayacakken, senin gününü kutlayamamak, ellerini öpememek, hep birlikte gülüp eğlenememek zor geliyor... Anneler günü, herkes annesine koşup gidecek, hediyeler verecek, ellerini öpecek. Ben sana hediye alamadım annem, ama kabul edersen eğer, bir iki damla gözyaşı ve bir kuru dua okurum ardından....Çünkü elimden başka bir şey gelmiyor.... Kızgınım sana !.. Kızgınım erken gitmene !.. Kızgınım ya, elinden bir şey gelmediğinin de farkındayım. Elimden bir şey gelmediğinin de !.. Ama keşke biraz daha kalsaydın benimle be annem. Biraz daha kalıp, her sabah sesini duyup, hayır duanı alsaydım. Kalsaydın da, yarın elini öpmeye gelseydim. Ama olmazdı değil mi? Olmadı da ! Olamadı ! İnsan yaşamında, annenin yavrusuna duymuş olduğu sevgi ve şefkatın yerini alabilecek başka bir sevgiyi, yerküre üzerinde düşünebilmek ve tanımlamak mümkün değil..! Biliyorum çünkü bende anneyim anne….Ne kadar çok isterdim torunlarını görmeni..Onları sensiz eksik büyüttüm anne..Senin güzel yüzünü göremediler doya doya sarılamadılar sana ..gerçi hoş ben bile doyamadım ki sana..Kızgınım kendime aslında biliyor musun? Seni senle daha fazla yaşayamadığım için !.. Kızgınım çünkü, yokluğunda yaşadıklarıma ! Kızgınım çünkü, bayram bile bayram değil sen yokken !. Hele ki anneler günü hiç gelsin istemiyorum. Ama zamanı durdurmak mümkün olsaydı, seni göndermezdim zaten, öyle değil mi ?Sen yoksun ya artık ! Senin özlemin hiç bir şeye benzemiyormuş, bunu anladım. Evet, zamanı durduramıyoruz ve kayıplarımızı geri getiremiyoruz. Çocuk değilim artık !Kocaman kadın oldum. Yakıştıramıyorum ağlamayı kendime, her resmine baktığımda. Merak etme, şimdi geçer. Zaten büyüdükçe sulu gözlü biri oldum !.. Hani görürsen eğer oralardan üzülme. Geçer birazdan bu halim. Yalnızca, sıkılganım biraz. Hepsi bu !.Herkes beni güçlü sanıyor anne. Oysa ne kadar güçsüz olduğumu bir tek sen bilirsin. Senin gözünde halâ küçük bir kız çocuğuyum hiç büyümüyorum büyümek de istemiyorum dimi.. Sanki kırkaltı değil dokuz yaşındayım.Yani beni bıraktığın yaşta.. Sana o kadar ihtiyacım var ki anne . Ben senin sevgini ve nurunu her zaman hissediyoruz içimde, gözün arkada kalmasın. Ben çok iyiyim..senin gibi güçlü bir kadın oldum..anne.. her geçen gün biraz daha özlüyorum seni. Ve daha bir arar oldum.. Meğer seni ne kadar seviyormuşum.. Keşke zamanında bunları söyleyebilseydim. Ne bileyim, insanın annesi her zaman yanında olacakmış gibi gelmişti o zamanlar !: Yanılmışım.. Affet! seni üzdüysem ya da kırdıysam milyarlarca özür gönlümden. Sen yalnızca bir kere affet. !..Benim ellerim hiç ısınmadı sen gittikten sonra anne...Bulamadım sende ki sıcaklığı hiç birşeyde... Uzaktan bir işaret ver kalbime, bir gece ansızın gir rüyama ve bana kızım de, benim nazlı kızım de eskisi gibi. Ne olur... Anasızlık en büyük yoksullukmuş meğer. Seni özledim, hasretin ilk günkü gibi !. Seni bekliyorum halen bıraktığın yerde...belki gelirsin diye....Ama dönmezsin..dönemezsin annecim...benim ki umutsuz bir bekleyiş işte...İyi ki senin gibi bir annem olmuş. Ne mutlu bana !.Burada olmayacaksın ya ! Anneler günün kutlu olsun !..
