11 Aralık 2013 Çarşamba

UMUT İŞTE...
Bazen herşey çok boş..ya da öyle gelir insana..mutsuz olduğu zamanlar,ne çabalamaları,ne verdiği emekler sanki boşyereymiş gibi...işte o zaman kötü hisseder kendini...onca emek vermiştir ama sonuç çoğu zaman hüsranla biter..ama sadece sen değilsindir bunu yaşayan..bir çok yoldaşın vardır aynı dertten muzdarip...kalırsın çaresiz işte bu gibi kasvetli  zamanlarında..puslu hava gibidir yüreğin... çılgın bir fırtına gelip dağıtsın istersin  bütün bu çirkinlikleri..hep bir umut vardır içinde..sabır dilersin yaradandan...zaten bu umut değilmidir insanı hayata bağlayan..
Gerçek denen şeyin ne kadar keskin ve soğuk olabileceğinin öngörüsü.!kafanızda kurduğunuz (yaşamak istediğiniz) yaşanılası şeylerin bir anda darmadağan oluşunun/olabilceğinin var olmasını unuttuğunuz anlarda sarıldığınız tek dalınız.!Benimde hep bir umut vardır içimde... her ne kadar kötü şeyler yaşamış olsamda..zaten umutta olmasa yaşanası değildir bu hayat...
Hep hayal ederiz ama hep de hayal kırıklığına uğrarız...ama hayal etmekten de vazgeçmeyiz...her ne kadar umduğumuzu bulamasakta da hep bir umut vardır içimizde...garibin sermayesidir umutlar...
Yaşadığı sürece ne çok şey yapmak ister insan...ancak pek azını yapabilir...hep bir engel vardır önünde...sanki bütün evren ona karşıdır...ya da bir yerlerde hata yapıyordur...bunu bilmeden körü körüne devam eder hayatına...hep çabalar...hep uğraşır..ama nafile elindekilerle yetinmeyi bilmek şükür etmek öğretilmiştir bizlere...Klasik bir laf vardır her daim Kendinden daha aşağıda olanlara bak, senden üstün olanlara değil!” niyeee...niyee aşağıda olanlara bakayımm...amaç yerinde saymaksa aşağıdakilere bak  tabi kii...ama herkes şartlarının daha iyi olduğu bir hayat için mücadele verir...Aslında söylemek istediğim çok şey var...ama..işte o amalar bitiriyor tüm umutları,duyguları vb....çünkü yazdığım ve söylediğim herşey birilerine bir yerlere dokunuyor...özgür olamıyorsun hiçbir zaman..ne yazarken...ne yaşarken...hep bir esaret var hayatımızda...oysa ki bir  bir kelebek misali düşler insan yaşamı,Her an alacağı nefesi tutarcasına koşmak ister yarınlarına,Umut eder….Ulaştığından ziyade ulaşamadığı her şeye kavuşma arzusudur onda ki.Belki de bir merak yüreğinin kuytularında sessizce sığınmış.Bazen kayan bir yıldızda, bazen sevdiğimizin gözbebeklerinde, bazen bir çocuğun masum gülümsemesinde görürüz o umut ışığını, ama mutlaka ama mutlaka bir yerlerde vardır. Bizi hayata bağlar, yaşama daha sıkı sarılmamızı sağlar. Sevgiyle bakmamıza yardımcı olur.Bugün, şimdi, şu anda gözlerimizi kapatalım. Hayatta en çok istediğimizin olmasını umut edelim ve gerçekleşeceğini bilelim.Çünkü ben şu an öyle yapıyorum. Gözlerimi kapatıp hayatta olmasını en çok istediğim şeyi diliyorum ve bir gün gerçekleşeceğini biliyorum…