4 Şubat 2014 Salı

     Minik Mavişime....

Ben  hayvan sevmeyenlerin  insanlarıda sevmeyeceğine inananlardanım..Bu yüzdendir ki çocuklarımda hayvan sevgisiyle büyüsün diye hep hayvan besledim evimizde..Bu bazen balık oldu bazen tavşan bazen bir kedi ,bazen kaplumbağa bazen bir kuş ve son olarakta bir köpek...Gerçi ben onlara hayvan denmesinden de pek haz almıyorum...Zira onlarında insanlar gibi hep bir isimleri oldu bizim için..Ve hayatımızda çokta önemli yerleri..Biz onlara çok bağlandık,çok sevdik...Onlar ailemizin fertleriydi....
İşte Maviş te bunlardan biriydi.. 2001 yılında katılmıştı ailemize..Onu Aydın da balıkçımız Vefa'dan almıştık..Eve geldiğinde daha yeni doğduğu için uçamıyordu.Vefa bir süre  kafesten çıkarmamamızı söylemişti..O sıralar daha altı yaşındaki oğlum durumun farkında olmadığından kafesin kapağını açmış ve Maviş'i azat etmişti..Tabi henüz uçmayı bilmeyen Maviş ancak duvara çarparak durabilmişti..İşte Maviş ilk deneyimini başarısızlıkla sonuçlandırarak tekrar kafesine konmuştu..Maviş ailemizin neşe kaynağı oldu kısa zamanda...Çok ta akıllı bir kuştu..Gıcıklığına yediği yemlerin kabuklarını kafesten dışarıya atıyordu..Ne yesek illak ki tadına bakmak istiyordu..Tabi bunu da cikleyerek anlatmaya çalışıyordu bize..Zaman içerisinde Maviş büyüdü ,uçmayı öğrendi..Hatta değişik uçuş teknikleri geliştirdi kendine..Biz onu severken etrafı kirlettiği için pis Maviş diyorduk,bir gün baktık ki oda kendi kendine pis maviş...pis kuş bu pis bu pis bu demeye başladı..böylelikle ilk konuşmasına şahit olduk..Çok mutlu olmuştuk..kuşumuz konuşuyordu.Daha sonra ki dönemlerde..babacık,fıstık,pis kuş,pis maviş,pis çocuk,çocuk bu çocuk hatta bazen takılıp kalarak maviş bu maviş maviş maviş pis maviş maviş gibi uzayan cümleler kurmaya başlamıştı..Daha çok şeyler söylüyordu kafesteki sevgilisiyle muhabbet ederken ama biz çok net anlamıyorduk miniğimizi..Kafesteki sevgiliside plastik bir oyuncak kuştu..Onu ilk astığımız zaman hiç sevmemiş hatta sürekli gagalamıştı ama daha sonra ki zamanlarda onunla arasında farklı bir bağ oluşmuştu..Zira sürekli onunla konuşuyor ve ağzıyla ona yem verip besliyordu....İşte kuşumuz böylesine paylaşımcı ve sevecendi..Kafesini açtığımız zaman bir süre uçuyor daha sonra omuzumuza konarak bizimle oynuyordu..Hatta öpücük vermeyi bile öğrenmişti mavişimiz..Akşamları babamızın geliş saatini bile biliyordu sokak kapısı açılıp merdivenlerden çıkmaya başladığında maviş olan gücüyle ciklemeye başlıyordu..Kafesin içinde bir çubuktan diğerine zıplayarak onun yanına gelip sevmesine kadar devam ediyordu bu durum..O yüzden eve gelen aile fertlerinin ilk durağıydı maviş...onunla konuşup sevmeden geçemez olmuştuk zamanla..
İşte bizim miniğimiz böylesine sevilmeyi seven ve karşılığını veren bir kuştu..Ayrıca çok ta uyanıktı...Kafesin dışından yiyecek bir şey verdiğimiz zaman hızlı hızlı koparıp kafesin içine atıyor daha sonra aşağıya inerek yiyiyordu...Evdeki herkesin ıslığını taklit ediyordu..Kısacası  çok özel bir kuştu...İsmini sölediğimiz zaman hemen çubuklarına çıkıp ciklemeye başlıyordu..Adını öğrenmişti yani akıllı kuşumuz...13 yıl bizimle birlikte aynı havayı soludu..Ailemizden biri oldu..Aslında onunla ilgili çok anımız oldu,geçirdiğimiz güzel zamanlarımız oldu...Yani kısacası Maviş bizim için çok özeldi..Özeldi diyorum zira dün yani 04.02.2014 saat 16.25 de onu kaybettik...Çok üzüldük,çok ağladık..Belki bazılarına garip gelecek ama canlı besleyenler beni çok iyi anlayacak eminim..Kaybın büyüğü küçüğü,hayvanı insanı olmuyor...Hepsi üzüntü veriyor insana varlıklarında verdikleri mutluluk gibi...Şİmdi keşke diyorum daha çok ilgilenseydim,daha çok sevseydim..Ama keşkeler geri getirmiyor giden sevdiklerimizi ve giden zamanımızı...O yüzdendir ki hiç bir şeyi es geçmemek gerekiyor bu hayat karmaşasında..İhmal etmemek gerekiyor sevdiklerimizi her ne kadar zamanımız olmasada...Hiç düşünmüyoruz sevdiklerimizinde yitip gideceğini..Zannediyoruz ki hep bizimle olacak...Maalesef işin aslı öyle değil...Ertelememek lazım hayatı...Zamanında yaşamak ve yaşatmak lazım sevdiklerimize onlara hissettiklerimiz...Mavişim şimdi kuş cennetinde biliyorum...İyi uykular güzel kuşum..Biz sana hep güzel şeyler yaşatmaya çalıştık ve inanıyorum sende güzel yaşadın..ama eğer seni üzdüysek bizi affet..Biz seni çok sevdik..Seni hiç unutmayacağız MAVİŞİM !!!!!!