Sizlerde de oluyormu hiç??? Sabahları kalkarken dilinizde bir melodi ile uyanmak....sizleri bilmem ama benim olur bu sabah ki gibi....Uyandığımda dilim de bu şarkı vardı...
''Elimizden ipler nasıl kayıyorbazen....Zamandan başka çare nası kalmıyor bazen...Hepimizin hayatı nasıl duruyor bazen....Tecrübenin kati şartı bu muymuş zaten....''
Sahte dostluklar , sahte sevgiler , sahte insanlarla tüketilmiş zamanlar..Hayatın ve insanların tüm ikiyüzlülüğüne rağmen yine de gerçek kalmak...Neden benim ikinci yüzüm yokkk...Neden ben yanlış zamanlarda , yanlış mekanlarda , yanlış insanlarla , değmeyecek dostlara , beş para etmez insanlara hak etmedikleri değerleri ve anlamları yüklüyorum.Ben mi çok safımmm...yoksa insanlar mı çok uyanıkkk..tabi bu uyanıklıksa...peki ben ne zaman öğreneceğim...dost değilken dost olmayı,yüzüne gülüp arkasında konuşmayı,sevmezken sever gibi davranmayı,karşımdaki insanı enayi yerine koyarak yalan söylemeyi....Derseniz ki sen çok mu doğrusunn..tabi kii hayır benimde insan olmamdan kaynaklı hatalarım var tabikiii....ama en azından ben rol yapmıyorum....bir şekilde karşımdaki insana olumlu ya da olumsuz iletirim duygularımı ...Bir çok insan gibi yalandan istemiyorum ama sağ cebe demem yani....Gerçi böyle olmamın ne avantajı var..koca bir hiçççççç...ve hayal kırıklıkları......Ne kadar çok anlam yüklersen insanlara hayal kırıklığın o kadar fazla oluyor...Çok güveniyorsun,kalbini açıyorsun ve herşeyini paylaşıyorsun....Sonuç?? hüsran.Sevgi dolu bir yürek insanı aptal ve aciz yapıyor… Bilin ki aslında her şeyin farkındayım…. Ve işin acı yanı da şu ki zaten her zaman da farkındaydım!Dik durmak , sağlam kalmak , inatla yaşamaya ve varlığını sürdürmeye çalışmak, temiz kalabilmek , özünden ayrılmamak ne kadar zor… Daha ne kadar bu şekilde dayanırım bilmiyorum. Kimseyi kırmamak , incitmemek , yaralamamak , üzmemek adınahep kendimden feda ederek bir şeyleri , daha ne kadar gidebilirim bilmiyorum. Hayatınbaşında son hızla giderken , bir duvara çarpmak kader olsa gerek ….ya da kadersizlik.....Ne çok umut besleriz hayata dair. Umut etme halimizi aşan bir durumdur aslında beklenti. Olmasını şiddetle isteriz, bekleriz. Olmaması söz konusu gibi gelmez bize. Oldurmak için uğraşırız. Zihnimizin bin bir oyunu bize beklentimizin kuvvetli olması gerektiğini söyler. Beklentimiz sayıca çoktur. Bir tane olmaz beklenti dediğin. Sevilmeyi bekleriz, çiçek almasını bekleriz,ilgi bekleriz, anlaşılmayı bekleriz, evimizde her şeyi var etmeyi bekleriz .İncitilmeden ,değer görerek yaşamayı bekleriz...İnceten insanlar bunun farkında mı ki acaba ...hiç sanmıyorum...zira insanlar artık çok bencil ve ego tatmini peşinde...empati tarihe karışmış...
Ben sadece birazcık huzur istiyorum…. Bir parça huzur……İncitilmiş zamanlardan uzaklaşabilmek mümkün mü acaba...
