6 Ağustos 2012 Pazartesi



Söylemek istediğim çok şey var...!

Söylemek istediğim çok şey var ,,anlatsam olmaz ,
söylemeye kalksam, düğüm olur boğazımda, konuşamam..!
Bazen olmaz; hayat istediğini sunmaz, sunsa da uymaz. Ya zaman yanlıştır; ya mekan...Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz...Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı...
Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi...
Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda.....

Boğazımda düğümleniyor sözcükler, tam çıkacakken zor tuttuğum.Söylemek için ertelediğim. Erteledikçe bittiğim.Bir şeyler var içimde, hissediyorum, biliyorum...Üstüne gidildikçe hassaslaşan, dudaklarımdan bir türlü çıkamayan, yüreğimin tam ortasını mesken etmiş, kalmış, kalıplaşmış...
Sadece Susmak İstiyorum..! Yalan İnsanları Kâale Almadan... Sahte Yüzleri
Görmeden...Haklıyken Haksız Gözüksem Bile Kendimi Savunmadan...HUZUR
Bulmak İstiyorum Gözlerimi Kapayıp, Kimseyi Anmadan Dinlemek
İstiyorum Kafamı... Kaybettiğimi de bulmak..... Sessizliği dinlemek istiyorum.
Bazen "Su" olmak lazım , Sessiz sakin.! Bazen "Sel" olmak lazım , öfkeli ve hırçIn.! Bazen "Mum" alevi olmak lazım , sabırla tükenmeyi bekleyen..!Bazense "volkan" olmak lazım , önüne gelen herşeyi hızla tüketen.!Kimine Su olacaksın kimine Sel! Kimine Mum olacaksın kimine Volkan.! Ama kimseye asla "Kul" olmayacaksın... 
İnsanlar... Şu insan adı ile sıfatlandırılanlar yok mu?Hani Kuran-ı Kerimde Eşrefi Mahlukat diye tabir edilen...Yaratılmışların en şereflisi görülen, yaratılış amaçlarının dışına çıkmakta onlardan ustası yoktur . Şimdilerde çoğunda ne şeref kalmış ne haysiyet...Düşünüyorum da darvin teorisini yanlış zamandamı yapmış ? Hani insan maymundan gelmiş diyor ya ; bence asıl şimdi insan maymuna dönüşüyor...,
Bazen zordur yaşamak... Nefes almak bile güç gelir insana. Bir kuşun kanadına takılıp gitmek istersin uzaklara... Bazen bir güzel söz tutar insanı ayakta.. Bir canın sıcak gülümsemesi bağlar insanı hayata... Bir de 3 kelime kalır yüreklerde . KENDiNE iYi BAK. Bu yalancı dünyada...,
Nokta. koymakmıydı zor olan yoksa koyduğun noktanın ağırlığını taşımakmıydı ? Yeniden büyük harflerle tertemiz bir hayat sayfasına başlamakmıydı ? mühim olan yoksa herşeye rağmen deyip , bir noktalı virgül kullanmakmıydı ? Belki de bütün ömrümüzü yitirdik bu Noktalama işaretleri arasında ama şimdilerde ben herşeye inatla üç nokta koyup devam ediyorum...Hayatıma...Sustum! Kendimle konuşuyorum şimdi yalnız... Yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime… Kimse duymuyor... Sustum! Sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir, yaraları yalayan rüzgar akıp giden nehir… Gözlerim konuşuyor Yalnız… Umutlarımı sarıp rüzgârlara, uzaklara savuruyorum… her gece yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne, kimse görmüyor... Herkes mi kusursuz... Hiç kimsenin yarası yok mu sarıLacak... Herkes mi güçLü ; kimse ağLamaz mı düşünce, kendine uzanacak bir eL aramaz mı... Ben güçsüzüm düşerim-ağLarım-canım acır... YaraLarım ve kusurLarım var; sırf bu yüzden insanım..! SIRADANIM... ! ! !